YAZILAR (YOLA VE YOLCULUĞA DAİR)-2: HER ŞEY DEĞİŞİR!

 

     

YAZILAR (YOLA VE YOLCULUĞA)-2: HER ŞEY DEĞİŞİR!

     2018 yılında yazıp paylaştığım “Örgüt Dediğin Nedir ki?-1” başlıklı yazımda da bazı yönleriyle anlatmıştım (Bknz:http://mehmeterdalyazilar.blogspot.com): 1975-76 öğretim yılında Erzurum Atatürk Üniversitesi İşletme Fakültesi 1. sınıfında okuduktan sonra, 1975 yılı Yaz aylarında Ahmet Özdil (1), ben ve başka bazı arkadaşlar (her birimiz farklı bir gerekçeyle) Ege Üniversitesi İktisadi ve Ticari Bilimler Fakültesi (İTBF) 2. sınıfına yatay geçiş yapmıştık. (2)

     Yatay geçiş yapan hepimiz değil ama Ahmet, ben ve bir arkadaş daha Erzurum'da iken EYÖD (Erzurum Yüksek Öğrenim Derneği) üyesi idik.

     Erzurum'da, EYÖD üyesi iken, 12 Mart yenilgisi sonrasındaki sol içi bölünmelerin ayrıntısını bilmiyordum ve haliyle, kendimi, “şu” ya da “bu” olarak tanımlamıyordum. İzmir'e geldikten sonra, kısmen İTBF binasının kapısından içeriye ilk adım attığım gün tanıştığım arkadaşlar nedeniyle, kısmen de hem Sovyetler Birliği'nin bazı uygulamalarını hem de Sovyetler Birliği'ne yönelik dillendirilen “Sosyal Emperyalizm” teorilerini içime sindiremediğim için önce “(Geri) Cepheciler” (3) içerisinde, sonra, İTBF'de yürütülen boykotun bitirilip bitirilmemesi çerçevesinde yapılan bir oylamada “bitirilsin” diyen “Devrimci Gençlik” grubu içerisinde yer aldım. (4)

     1975-76 Kışında, İzmir'de, üniversitede, Halkın Kurtuluşu'nun (5) ezici bir üstünlüğü vardı. Halkın Kurtuluşu'nun dışında TIP Fakültesi'nde “İlerlemeci” dediğimiz (Sovyetler Birliği'ne “sosyalist” diyen) öğrenciler bulunuyordu. Bir süre sonra kendilerini “Devrimci Kurtuluş” olarak adlandıracak arkadaşlar da bizden oldukça fazlaydılar.

     1 Kasım 1975 yılında çıkmaya başlayan “Devrimci Gençlik” grubunun savunucuları olarak bizler İTBF'de ve GHİYO'da (Gazetecilik ve Halkla İlişkiler Yüksek Okulu) vardık; sayımız, parmakla sayılacak kadar azdı. (6)

     1975 yılı Yaz aylarında önce Karabağlar'daki Avcı Kurşun Fabrikası'nda (7), sonra da Basmane'deki Toros Oteli'nde çalışmış; fakültemizde yürütülen mücadele nedeniyle okulu bırakmış ve bir süre sonra da kardeşlerimle (8) kaldığım evden ayrılarak İnciraltı Öğrenci Yurdu'na geçmiştim.

     İnciraltı Öğrenci Yurdu'nda, fakültelerdeki durumun doğal sonucu olarak Halkın Kurtuluşçuları ve Devrimci Kurtuluşçular çoğunluktaydı; biz, iki elin parmakları kadar bile yoktuk.

     Hiç unutmam ve örnek verir dururum, bir gün, kaldığımız odada, kendisini Halkın Yolu grubuna yakın gören okulumuzdan bir arkadaşla tartışmış ve tartışmanın sonunda, kendisi, bizim gruba meyletmişti (9). Ben, ertesi gün, “yaşasın, 9 kişi olduk” demiştim, sevinçle... (10)

     Koskoca İzmir'de, 1975-76 Kışında, haydi İzmir'in geneli için konuşmayayım, yüzlerce öğrencinin kaldığı İnciraltı Yurdu'nda 9 kişi olabilmek, benim için, büyük bir olaydı. Çok değil, 2 yıl sonra, yalnızca İnciraltı Yurdu'nda değil, İzmir'in pek çok yerinde (Bornova Öğrenci Yurdu, orta öğrenim, mahalleler) söylediği söze kulak verilen, 3 yıl sonra ise söylediği sözü dinlenen ve gereği yerine getirilen en kitlesel/en güçlü sol siyasi hareket Devrimci Yol'du...

     Yürünmesi gereken yolda/Devrimci Yol'da yürümüş ve her şeyi değiştirmiştik!

     18.12.2021/Datça/Mehmet Erdal

     1- Ahmet Özdil, namı diğer, “Paspal Ahmet”. 1979 yılında Manisa Emniyeti'nin 5. katından aşağıya itildi, felç oldu ve tedavi için gittiği Almanya'da, 1993 yılında kanserden öldü.

     2- O yıl, hem Dokuz Eylül Üniversitesi yoktu hem de İTBF, İktisat ve İdari Bilimler Fakültesi diye ikiye ayrılmamıştı. Fakültenin yeri de, şimdiki Dokuz Eylül Üniversitesi Rektörlük binası idi.

     3- “Sosyal Emperyalizm” teorisini savunanlar, bu teoriyi savunan THKP-C'lilere (“Halkın Yolu” ya da THKP-C/ML) “ileri cepheciler”, savunmayanlara ise “geri cepheciler” diyorlardı; bu, bir küçümseme ifadesiydi.

     4- Bu oylama, o günlerde öğrenci derneği yönetiminde olanların toplandığı Kemeraltı Başdurak İşhanı'nda bulunan “ANT-YÖD”de (Antalya Yüksek Öğrenim Derneği) yapıldı; boykot bitirildi. “Boykota devam” diyen arkadaşlar, daha sonraları, kendilerini “Devrimci Kurtuluş” (THKP-C/Eylem Birliği) olarak adlandırdılar.

     5- THKO'nun “Sosyal Emperyalizm” teorisini kabul eden kesimlerinin oluşturduğu grup.

     6- 1981 yılında bir çatışmada öldürülen Selim Martin, Burdur Belediye Başkanı olan amcası Armağan İlçi ve amcasının makam şöförü ile birlikte 1998 yılında Afyonkarahisar'ın Dinar ilçesi yakınlarında trafik kazasında ölen Gülçin İlçi Bozkurt ve 2018 yılında rahatsızlığı nedeniyle ölen gazeteci Ali Suat Eser GHİYO'daki grubun içerisindeydiler.

     7- Şimdilerde “Karabağlar'ın Çernobili” olarak basında sıkça yer alan fabrika.

     8- 2016 yılında kanserden ölen kardeşim Musa Erdal, Fevzi Çakmak Ortaokulu'nda okuyor ve birlikte kalıyorduk.

     9- Bu arkadaşımız da Devrimci Yol hareketi içinde çok yük yüklendi; uzun yıllar kaçak yaşadı. Yakalandı. Tutuklandı. Tahliye oldu. Şimdi kendi işletmesinin başında ve çalışmaya devam ediyor.

     10- 1976 Yaz'ında İnciraltı Öğrenci Yurdu'nda yapılan eğitim çalışmasına 11/13 kişi katılabilmiş ve yalnızca 9 kişi, 40 güne yakın süren çalışmanın sonuna kadar gitmiştik. (Bknz: Ali Alfatlı/Tarihle Söyleşiler- Cilt-1)